گفت:از مادر بخوان گفتم:که مادر مهربان

گفت:یک چیز دگر گو گفتمش:آرام جان

گفت:دانی مهربان تر از همه عالم خداست

گفتم:آری در وجود مادرم دیدم عیان

گفت:مادر سیب را ناخورده بودی چون شدی؟

گفتم:آن سیب مادرم را کرد مادر در جهان

گفت:بیرون راند آن سیب مادرت را از بهشت

گفتمش:بنگر بهشت را زیر پای مادران

گفت:شیطان از طریقش پادشاهی می کند

گفتم:از خیر دعایش میروم اندر جنان

گفت:اگر خواهی فروشی مادرت قیمت به چند

گفتم:آن یک قطره اشکش نی فروشم با جهان

       

مادر یعنی： ناز هستی در وجود
مادر یعنی：یک فرشته در سجود
مادر یعنی： یک بغل آسودگی
مادر یعنی： پاکی از آلودگی
مادر یعنی： هدیه ی مرد از خدا
مادر یعنی：همدم و یک هم صدا
مادر یعنی： عشق و هستی؛ زندگی
مادر یعنی： یک جهان پایندگی
مادر یعنی：لطیف؛ فصل بهار
مادر یعنی：زندگی در لاله زار
مادر یعنی： عاشقی؛ دلدادگی
مادر یعنی： راستی و سادگی
مادر یعنی： عاطفه؛ مهر و وفا
مادر یعنی： معدن نور و صفا
مادر یعنی： راز؛ محرم؛ یک رفیق
مادر یعنی： یار یکدل؛ یک شفیق
مادر یعنی： مادر مردان مرد
مادر یعنی： همدم دوران درد
مادر یعنی：حس خوش؛ حس عجیب
مادر یعنی： بوستانی پر نصیب
مادر یعنی： باغهای آرزو
مادر یعنی：نعمتی در پیش رو
مادر یعنی： بنده ی خوب خدا
مادر یعنی： نیمی از مردان جدا
مادر یعنی： همسری خوب و شفیق
مادر یعنی： بهترین یار و رفیق
مادر یعنی： انفجار نورها
مادر یعنی： نغمه ی روح و روان
مادر یعنی： ساز موسیقی جان
مادر یعنی： مرهم هر خستگی
مادر یعنی： بهترین وابستگى…
تقدیم به همه مادرانی که سایشون پایداراست الهی همیشه برقرارباشن روزشون پیشاپیش مبارک

قسم بر جامه ی پاکی که از عشقت به تن کردم

که تا جان دربدن دارم فراموشت نخواهم کردم

ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺷﺎﻋﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﻧﺼﻒ ﻏﺰﻝ‌ﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻪ

ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ

ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻗﺎفیۀ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺍﺳﺖ

ﻭﺯﻥِ ﺍﺣﺴﺎﺱ

ﺭﺩﯾﻒِ ﺑﻮﺩﻥ

ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﺜﻨﻮﯼ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺍﺳﺖ

ﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺳﻌﺪﯼ ﻭ ﺧﯿﺎﻡ ﻭ ﻧﻈﺎﻣﯽ ...

ﺍﺻﻼً
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺷﻌﺮﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺰﻭﯼ ﺍﺳﺖ

ﻣﻦ ﺭﺑﺎﻋﯽ ﻫﺴﺘﻢ

ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻢ ﻏﺰﻝﺍﻧﺪ

ﭘﺪﺭﻡ ﺷﻌﺮ ﺳﭙﯿﺪ

بودن بود

ﺧﺎنۀ ﻣﺎ ﺷﺐ ﺷﻌﺮ

ﺻﺒﺢ، ﺑﯿﺪﻝ ﺩﺍﺭﯾﻢ

ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻨﯿﺮ

ﻇﻬﺮ، ﺳﻬﺮﺍﺏ ﻭ ﻋﻄﺮ ﺭﯾﺤﺎﻥ

ﺷﺐ، ﺭﻫﯽ ﯾﺎ ﻗﯿﺼﺮ

ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺷﺎﻋﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﻧﺼﻒ ﻏﺰﻝﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻪ

ﺩﻓﺘﺮ ﺷﻌﺮﺵ: ﺁﺏ

ﻧﺎﺷﺮﺵ: ﺁﯾﯿﻨﻪ

ﻭ ﻣﺤﻞ ﺗﻮﺯﯾﻊ: ﺧﺎنۀ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺎ.