خیلی بده آدم از خواهرش دور باشه

 ᓄـیاۓ با ᓄـטּ بازۓ ڪنی؟...یاـבـᓄ ᓄـۓ آیـב ڪـפּــבڪ ڪه بـפּــבـᓄ 
  
  
 بعضۓ ها را آنقـבر בـפּــωـت בاشتـᓄ 
  
  
 ڪه פּـقتۓ 
  
  
 ᓄـۓ آـᓄــבنـב פֿـانه ۓ ᓄـاטּ 
  
  
 با گریه ᓄـجبـפּـرشاטּ ᓄـیڪرבـᓄ 
  
  
 بیشتر بـᓄـاننـב ؛ 
  
  
 פֿــפּـابـᓄ ڪه ᓄـیبرב 
  
  
 بـבـפּـטּ اینڪه بـᓅـهـᓄــᓄ 
  
  
 ᓄـیرᓅـتنـב..! פـالا ڪه بزرگ شـבه أـᓄ 
  
  
 ᓄـیترωــᓄ بـפֿــפּـابـᓄ ، 
  
  
 تـפּ برפּـی... 
  
  
 פּ گریه هایـᓄ ، بعـב از رᓅـتنت 
  
  
 ωــפּــבۓ نـבاشته باشـב ... 

  

  
قـבر ᓄـهربانۓ ها را بـבانیـᓄ 
 

ﺧﯿـﺎﻟﺖ ﺗﺨﺖ

ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺗﺼﺎﺩﻓﺎً ﺭﺩ ﺷﺪﯼ

ﺳﻌﯽ می‌کنم ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﻢ

ﮐﻪ ﻫﻮﺱ ﮐﻨﯽ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺷﻮﯼ...!

مو پریشان نکنی کاش که در فلسفه هم

بحث ها بر سر گیسوی تو در می گیرند

باز هم کشته و بازنــده ی این جنگ منم


که تو با لشکر چشمانت و ... من یک نفرم !

از:

محسن نظری

و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر

شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد...!؟

شهریار

خوشحــالی یعنـــی

اونــــی کــه دوستش داری...

   داره میاد 

هوای خانه غمگین...  

   گلویم خشک و بے آب...    

         نفس در سینه پژمرده...

                  به سان شبنمے مغرور...

                         به خاکـے تشنه دل بستم...

                                من آن خاکم که افسرده...

                                        شدم خاکسترے خفته...

                                 به زیر آتشی پنهان...

                        کنون دیگر نه آهے بر لبم جاریست...

                و نه حسرت بر دلم باقیست...

   مرا پنداشتند سنگم!

دگر یارای غلطیدن هم ندارم...

به من گفتی "بگو آ" نمی گفتم. لج کرده بودم

گفتی "این شکل را نگاه کن!" من اخم کردم.

ناگاه گره ی بغضم باز شد و تو دستم را گرفتی

و از کوچه باغ های جهل بیرونم کشیدی و به من

گفتی:"ببین آنجا چند ستاره هست؟"

.......

کلیک رنجه کنید به ادامه ی مطلب 

اون مردایـــــــی که با یـــه نــــه گفتنشون

میفهمـــــی که دیگــــه نبایــــــد اصـــــرار کنــی

اونــــی که قبل از مهمونــــــی بایــــد لباستـــــو

نشـــــون بــــــدی تا تاییـــــدش کنــــــه

اونـــی که وقتی بهتــــ اخـــــــم میکنه

باید شالتــــــــو بکشـــــی جلــــــــو

اونـــــی که وقتــــــی میخــــــــوای از پیشش بــــری

دست میکشه رو لبتـــــ و میگـــــــــه

کمـــــــرنگ کــــــن اون رژتـــــــو

اونــــــــــی که وقتــــــــی تــوی یه جمعید از بغلتــــ تکـــــــون نمیخــــوره

اونـــــی که تـــــوی سرمــــــــا یـــــــخ میـــــــزنــــــــه

ولی وایمیسه ســـــــرکوچــــه تا تـــــو بــــری توی خونـــــــــه

اونـــی که اگه بخوای اشتباه کنـــی پیش خـــــودت میگــــــی

اگه بفهمـــــــــه میکشتم

اونی که خنــــــــده و شیطونیــــــــــاش فقط و فقط مــــــــــال خــــــــــودتــــــــه

و اخمش مــــــال بقیــــــــــــه

به این میگــــــــن

مــــــــــــــــــــــــــرد

روسری سر کن و نگذار که در حومه ی شهر

مردگان شایعه سازند که محشر شده است ..

بســـ کنــــ سآعتــــ …

دیگــــــر خستـهـ شده امـــ ….

آرهـ مَنـ کم آورده امــ ….

خودمــ میدآنمــ کهـ نیستـــ …

اینقدر بآ بودنتـــ

نبودنشــ رآ به رُخـــَم نکشـــ !

خواسته یا ناخواسته میگم :

« مُواظبِ خُودت باش ! » 

مُواظبِ خُودت باش 

یَعنے فِکرم پیشِ توئه !

مُواظبِ خُودت باش

یَعنے بَرام مُهمے !

مُواظبِ خُودت باش

یَعنے نِگَرانتم !

 یَعنے دوستت دارم !

 یَعنے به خُدا مے سپارَمت !

مُواظبِ خُودت باش

یَعنے از الان دِلم واسَت تنگ شُده !

   مُواظبِ خُودت باش

یَعنے... واقعاً مُواظبِ خُودت باش...

می گویند:

خوش به حالت!

از وقتی که رفته حتی خم به ابرو نیاوردی…!

نمی دانند بعضی دردها

کمر خم می کنند، نه ابرو…

  همیشه شاعران آواره ی شعرند؛ اما من

به دنبال توام! وقتی تو باشی شعرمی آید

شب جمعه ست.... نثار دل مرحوم خودم

میروم از سر بازارچه خرما بخرم

دلِ آسمون گرفته همه جا ابری و دوده

سهم من از همه عشقت تلخی فاصله بوده

آهاے همیشگے ترینم!

تمام فعل هاے ماضے ام را ببر..

چہ در گذر باشے

چہ نباشے

براے من استمــــــــــــــــــــــــــــــــــــرارے

خواهے بود...

من هر لحظه تو را صرف مے کنم!

دلیل خلق انگشت های من اینست

که مثل شانه به   موهای یار گیر کند

+ آخرين بار كي ديديش؟! 

  _ همين يه لحظه پيش... 

قبل از اينكه با سوالت از

  خاطرم  

بپرونيش!

امشبم گذشت ،من ندیدمت ...
چشم به راهتم،تا رسیدنت ...

☜    بوسه   ☞

ابتکاریست ازطبیعت

وقتی

❣ احساس ❣ درکلام نمیگنجد!‏

ℒ♡ⓥℯ ㄚ♡ⓤ

همه شب در نظرم موی پریشان تو بود

یک کمی شانه بزن,سکته زدم نیمه شبی.

بم که ویران شد نفهمیدند از آثار چیست!

من که دیدم آن طرف داری تبسم میکنی